حلال، نشان برین (سی و چهارم)

حلال در مناسبات اجتماعی:

چنانكه در مقالات قبل عرض شد "حلال" به معناي مجاز و روا از نظر شريعت و رضايت الهي است و فقط محدود به خوراك و كسب و كار نيست بلكه همه زندگي را در بر مي گيرد و به حوزه تربيت و اخلاق و مناسبات اجتماعي و روابط خانوادگي و همسايگي و سياسي و نظامي وديگر زمينه ها نيز وارد مي شود. حرمت آزار ديگران، بردن عرض و آبروي مسلمان، ايجاد فتنه و آشوب ميان انسانها، نمك نشناسي و خيانت، عاق والدين شدن، توليد و توزيع سلاح هاي كشتار جمعي، تضييع حقوق ديگران ، تفأل بد و طيره و سوء ظن نسبت به مسلمانان، غيبت و تهمت و بدگويي و خشونت و آسيب به افراد و شهروندان جامعه با زبان وعمل و قلم و رسانه در فضاهاي حقيقي و مجازي ، سوء استفاده از پست و مقام و موقعيت و  پول و پارتي و رانت براي منافع شخصي و نيز فرصت طلبي در شرايط ضعف و اضطرار افراد و گرفتن و خريدن اموال و مايملك آنان به ثمن بخس ،تكبر و تجبّر و تفاخرهاي جاهلانه و توهين و اهانت به محترمين ، جدال و مراء وجنگ افروزي و اختلاف افكني و نوميد سازي مردم نسبت به رحمت حق و تحزب مضر و قوم پرستي و قبيله سالاري و صدها رفتار از اينگونه ، از مصاديق مسلم حرام در مناسبات فردي و اجتماعي است. نيّات و گفتار و رفتار افراد مي تواند در قالب روا و ناروا يا حلال و حرام طبقه بندي شود. براي نهادينه سازي رفتار و گفتار حلال، لازم است با آموزش و تربيت ، از همان كودكي كار را آغاز نمود تا رفتارهاي روا و مجاز جزو شاكله شخصيت افراد شود و در روح و كردار افراد مستقر گردد تا در مناسبات اجتماعي به اين فضاهاي حرام كشيده نشوند.

اهتمام به غذاي حلال اگرچه لازم است اما كافي نيست. منبع اين غذا نيز بايد حلال باشد، خود اين فرد نيز بايد در فضا و محيط حلال تنفس كند و باليده شود. ارزش هاي حلال را در رابطه با ديگران عملي كند و از هر حرامي در رفتارهاي فردي ومناسبت هاي اجتماعي بپرهيزد تا عطر حلال همه زندگي را معطر سازد و شميم خوش آن همه جا بپراكند و موجب علاقمندي ديگران به فرهنگ زيبا و معطر شود چنانكه هر روز به جمع حلال دوستان افراد جديدي از ديگر فرهنگ ها جذب شده و مي شوند.

دکتر عبدالحسین فخاری
دبیرکل موسسه حلال جهانی